Wie heeft ons in godsnaam geleerd dat we continu positief moeten zijn?
De zon op m'n snufferd, een big ass ijskoffie en een goed boek en je hoort me de rest van de middag niet meer. Met een leerzaam boek welteverstaan, geen romannetjes voor mij. Ik hou van boeken die confronterend zijn zonder dat je er erg in hebt, omdat ze met precies de goede dosis humor geschreven zijn. Lekker down to earth, schoppend tegen opgelegd positief zijn én ik leer er nog wat van ook. Herken jij dit? Dan heb ik een paar leestips voor je.
Een feest van herkenning
Iedereen wil gelukkig zijn, maar bijna niemand is het. Of in elk geval niet helemaal. Ben jij gelukkig? Het is je gegund. Maar ben je niet helemaal happy dan is het een feestje om deze boeken te lezen. Herkenbaar, confronterend en handig. Je kunt gewoon vandaag nog je mindset veranderen.
Over welke boeken ik het heb? ‘Wie heeft ons in godsnaam geleerd dat regen slecht weer is?’ bijvoorbeeld. Dit boek gaat over alledaagse issues en helpt je om er op een andere, soms onverwachte manier naar te kijken. Hierdoor laat je dingen die je dwarszitten gemakkelijker los. Ga je voor de volle 100% happy zijn na het lezen van dit boek? Nee, natuurlijk niet. Maar het helpt je relativeren.
De schrijver Jan Jaap van Hoeckel praat in zijn boek met je. En bonuspunten wat mij betreft: hij praat niet in therapeutentaal. Kijk nou naar de titel, dat is toch gewoon al een uitspraak waar je blij van wordt?
De edele kunst van niet doorslaan
Mark Manson is ook zo’n type ik-schrijf-om-te-plezieren. Tenminste, als je het mij vraagt. Want gelukkig zijn is hot and happening. En natuurlijk is het goed om te doen waar je blij van wordt, daar ben ik het helemaal mee eens. Maar soms slaan we een beetje door. Dan lijkt gelukkig zijn of worden een obsessie. Geluk lijkt bijna een verplichting en dat kan niet de bedoeling zijn. Dat geldt ook voor persoonlijke ontwikkeling. Het is hartstikke belangrijk, en je staat er ook best voor open om naar jezelf te kijken en je hier en daar te ontwikkelen, maar al die goeroes en coaches die ineens uit het niets lijken te verschijnen komen je keel een beetje uit. Zeker als ze je opleggen om altijd en overal positiviteit uit te stralen. Herkenbaar? Mooi! Dan ga je genieten van Mark Manson. Of ja, van zijn boeken dan.
Dit genie schreef dus ‘De edele kunst van not giving a f*ck’. Een boek waarin je verteld wordt minder om die zelfhulpboeken (de ironie, ik weet het) en goeroes te geven. Minder op je tenen te lopen om maar als positief mens gezien te worden (of om überhaupt gezien te worden). Gewoon minder te geven om gedoe en om opgelegde positiviteit naast je neer te leggen. Mark laat je zien dat je mag stoppen met jezelf dwingen positief te zijn. In plaats daarvan wil hij je leren omgaan met tegenslagen en tekortkomingen. We hebben ze allemaal en kunnen ze niet omzeilen, dus leer ermee dealen. Kies zelf waar je echt iets om geeft en wat jouw ‘geven om’ niet waard is. Als je dat onder de knie krijgt dan ben je vanzelf vrolijker, positiever en zie je jouw leven leuker worden. En dat zonder op je tenen te lopen of vrolijkheid te faken.
In zijn boek geeft Mark concrete voorbeelden (met een gezonde dosis droge humor) om hier behendig in te worden. Dit boek leest gewoon lekker weg, zonder 3 keer dezelfde zin te lezen om te begrijpen wat er gezegd wordt. Da’s ook weleens lekker, toch?
Extra tip
Ik wil natuurlijk niet teveel van de boeken prijsgeven, want dat is ook zo lullig voor Mark en Jan Jaap. Ga dus zeker de boeken lezen. Maar ik wil je nog wel een tip meegeven. Je brein is namelijk een kundig maar geniepig mechanisme dat je in een vicieuze cirkel weet vast te zetten. Bijvoorbeeld wanneer je zenuwachtig bent omdat je de confrontatie met je leidinggevende of die vervelende collega aan moet gaan. Hartstikke normaal. Maar door die zenuwen word je alleen maar zenuwachtiger. “Help! Ik ben zenuwachtig! Nu verpest ik het zeker..” En daar kun je je nu enorm druk om gaan maken. Maar het is juist onderdeel van het mens zijn. Wij kunnen denken over ons denken. Super tof! Welk ander mechanisme op deze aardkloot kan dat? Er is niets mis met je als je af en toe zenuwachtig, boos of geïrriteerd bent. Maar wel met je slecht voelen omdat je je slecht voelt. Je slecht voelen op zich is gewoon oké, logisch, normaal, menselijk.
Accepteer een negatieve ervaring en een rotbui. Dat leeft een stuk lekkerder dan wanneer je je druk maakt om het rot voelen of continu bezig zijn met het verlangen naar positievere ervaringen. Hoe meer je focust op wat je niet hebt, hoe minder tevreden je wordt. Mark (en Jan Jaap en ik) willen echt niet zeggen dat je het ‘geven om’ totaal los moet laten. Je bent een mens en dat houdt niet in dat je onverschillig moet zijn. Wat de boodschap is, is dat je het echte ‘geven om’ bewaart voor belangrijke zaken en een baaldag gewoon balend door gaat. Met een bak Ben & Jerry’s ofzo.
